.png)
Maak kennis met Ruud, onze enthousiaste wandelgids in het prachtige Georgië! Als echte buitensportfreak duikt Ruud in dit interview dieper in op zijn meest memorabele ervaringen en vertelt hij over de momenten die zijn hart sneller doen kloppen. Laat je inspireren door zijn verhalen en ontdek waarom wandelen met onze joviale Ruud een ervaring vol passies en hoogtepunten is!
Kan je me kort iets over jezelf vertellen, wie ben jij?
Mijn naam is Ruud, 32 jaar en woon in Den Haag. Wonen in een stad als Den Haag vind ik erg fijn, maar op het moment dat ik een langere periode vrij ben zoek ik graag de natuur op.
Tijdens mijn sportopleiding heb ik het profiel buitensport afgerond en hierna heb ik vijf jaar lang in de Belgische Ardennen gewerkt. Ik vind het erg leuk om met mensen te werken, zowel jong als oud.
Momenteel ben ik werkzaam in het speciaal onderwijs en probeer ik al mijn vakanties iets met outdoor sporten te doen. Zo werk ik in de zomerperiode in Zweden en gids ik hier en daar een hiketocht in de bergen. Buiten het werken in de buitensport zien mijn vakanties er ook zo uit en zo heb ik o.a. in Bolivia, Chili en Argentinië bezocht. Maar ook de berggebieden dichter bij huis vind ik erg fijn.
Wanneer is je passie voor hiken ontstaan/wat heeft je geïnspireerd om gids te worden?
Vroeger tijdens mijn zomervakanties gingen wij als gezin vaak vijf weken met de auto op pad. Deze vakantie bestond vaak uit twee weken strand en twee weken ergens in de bergen wandelen. Op mijn elfde heb ik samen met mijn ouders en broer de Tour du Mont Blanc gelopen. En later voor de 75ste verjaardag van mijn opa ook nog de Dents du Midi.
Waar op latere leeftijd de meeste mensen kozen voor een feestvakantie aan de Costa del Sol ging ik met vrienden twee weken de bossen in in Zweden om hier een kanotrip te maken. We waren volledig geïsoleerd van de buitenwereld. Hier werd duidelijk dat het slapen in de natuur en samen met een groep een mooi avontuur beleven iets is waar ik gelukkig van word.
Wat is je meest memorabele hike ervaring?
Toen ik in 2021 afreisde naar Chili en Argentinië wilde ik erg graag Torres del Paine lopen. In aanloop naar deze toch kwam mijn meest memorabele hike een klein beetje onverwacht. Ik startte alleen aan een hike van vijf dagen waarbij ik na twee dagen het Patagonische ijsveld zou bereiken. Toen ik een uur of vier aan het wandelen was, vormde zich een groepje hikers die op hetzelfde tempo liepen. Later kreeg dit groepje de naam ´the wolfpack´. Boven aangekomen bij het Patagonisch ijsveld op Passo del Viento was het windstil en kon je ruim 50 kilometer ver kijken over het ijsveld.
Wat is je grootste blunder tijdens het hiken?
Ik weet niet of dit mijn grootste blunder is tijdens het hiken, maar wat me heel erg bij is gebleven is een wandeling in Chili waarbij ik in de voorbereiding had gezien dat er een waterpunt zou zijn bij de slaapplek. Het was 32 graden, de slaapplek was op een strandje, dus zout water genoeg. Op de slaapplek aangekomen was de waterput leeg en bleek er geen stroompje in de buurt. Na op tijd naar bed te gaan en heel erg vroeg op te staan ging ik op zoek naar de eerste local om toch aan water te komen. Na 3,5 uur ploegen in de vroege ochtend kwam ik bij een Chileense boer aan die mij maar al te graag wilde helpen.
Ben je ooit voor uitdagingen of enge momenten komen te staan tijdens het wandelen?
Vorig jaar toen ik voor NOMADventure Tobavarchkili hike ging scouten, stonden mijn toenmalige vriendin en ik vlak voor de tweede nacht boven aan een sneeuwvlakte. We hadden de hele dag gelopen en ons energielevel was vrij laag. We besloten door vermoeidheid de afdaling niet meer te wagen en bovenop de pas te slapen. Een gewaagde keuze maar dit zorgde wel voor hele mooie vergezichten in de avond en ochtend.
Waarom heb jij ervoor gekozen om voor NOMADventure aan de slag te gaan?
Ik heb voor een aantal buitensport bedrijven gewerkt in het verleden. Nu Joenah, Bram en Vince dit bedrijf zijn begonnen, kon ik natuurlijk niet achterblijven. De tochten vinden plaats in landen waar ik erg in geïnteresseerd ben. Vorig jaar heb ik ervaren wat een voldoening het geeft om samen met een gemotiveerde groep de bergen te trotseren. Nu kan ik me geen jaar voorstellen om dit gevoel niet op te zoeken.
Wat houdt je gemotiveerd om door te gaan met het verkennen en begeleiden van anderen in de bergen?
Naast het leven in de stad vind ik mijn rust in de bergen. Het gevoel van in de bergen zijn met verschillende weersomstandigheden vind ik heerlijk. Voelen dat je leeft en dat je kwetsbaar bent, maar ook dit allemaal kan overwinnen, geeft mij voldoening.
Welk advies zou je ten slotte nog geven aan iemand die voor het eerst gaat wandelen?
Bereid je via de informatie die je hebt gekregen goed voor. Train jezelf voldoende, maar laat je vervolgens meeslepen door de mooie natuur en cultuur van Georgië!
Comments